یـــــــــادمـــ می آیـــــــد گـــــفتـه بــــــــودی

ســـــاده و کوتـــــــاه نــــویسی را دوســت داری !

تقدیــــــم بــه تــــــــو

ســــادهـ و کـوتـــــــاهـ , تـــــــــنها همینــــــ دو کـلمه :

" برگـــــــرد , غمگینـــــمـ "

 ســـردش بــــود ...

دلـــــــم را بـــرایـش ســوزانـــدم !

گـــرمـش کــه شــد , بــا خـاکــسـتـرش نــوشـت

“ خـــداحــافـظ ”

 اسمشو از موبایلت پاک میکنی !

مسیجاش دیلیت میشه !

به دوستات میگی حق ندارین جلوم اسمشو بیارین !

به خودت تلقین میکنی که فراموشش کردی !

اما ...

با جای خالیش تو قلبت چیكار می كنی ؟

با این همه تشابه اسمی چیكار میكنی ؟

با آهنگایی كه باهاش گوش میكردی چیكار میكنی ؟

وقتی غذایی كه دوس داره رو میخوری و یادش میفتی چیكار میكنی ؟

وقتی ازت سراغشو میگیرن چیكار میكنی ؟

وقتی تیكه كلامشو میشنوی چیكار میكنی ؟

همین تناقضها هست که خـــــــــــرابـــــــــم میکنه ..

میفهمی چی میگم ؟

 خــواسـتـم خــودمــو گـــول بــزنـم

هـمـه ی خـــاطـراتـم رو انــداخـتـم یـه گــوشـه ای و گــفـتـم

" فــــــــرامـــوش " ...

یـه چــیـزی تـه قــلـبـم خــنـدیـد و گــفـت

" یــــــــادمــــه " !

 دلــــم مـی خــواسـت بــهـانـه‌ای بــاشـی

بــرای فــرامـوش کــردن هـمـه چــیـز ...

امــا حــالـا دلــــم مـی‌ خــواهـد بــهـانـه‌ای بــاشـد

بــرای فــرامـوش کــردن " تـــــو " ...

 خـواسـتـم بـگـویــم بـه جــهـنـم کـه رفــتـی ...

دیــدم واژه ی بــهـتـری هــم وجـــود دارد !

" بـه هــمـیـن روزهــای مـــن کـه رفــتـی "

 
کـنـارم گـذاشـتـه ای کـه تـلــخـم کـنـی ؟



هـــه ...



شـــرابـی شـدم نـــــاب !



حــالـا حــسـرتـم را بــکـش ...